Wat in 2018 begon als een eenmalig Kawasaki treffen in Friesland is langzaam uitgegroeid tot vaste stempel op de kalender. Ook dit jaar is begin juli weer een treffen georganiseerd in Wijnewoude (Friesland). Deze keer stond het in het teken van twee Kawavrienden die er niet meer zijn. Arie was vorig jaar overleden en je kan wel stellen dat een legende ons ontvallen is. Als er een lijst was van personen die alles uit het leven wisten te halen, dan zou hij fier bovenaan staan. En nu kunnen we niet veel mensen betrappen op negativiteit op een Kawatreffen, maar bij Arie had je het gevoel dat de positiviteit nooit op was. Prachtige vent.
Ook bizar is dat Leo van de Belgische Kawatreffen dit jaar er niet meer is. Dat is recent gebeurd. Zeer benaderbaar en hij zorgde er altijd voor dat je erbij voelde en was er ook altijd bij. Ook hij zal gemist worden op de Kawatreffens.
Voor Arie was ook een soort tempel gebouwd, met allemaal herinneringen van hem. Onder andere zijn motoren, fiets (waar hij bizarre afstanden mee heeft afgelegd) en andere memorabilia waren te zien.
Wie zich de vorige editie kan herinneren weet dat het weer een beetje tegenzat. Deze keer was het gelukkig beter, nog steeds nat, maar niets onoverkoombaars.
Ik kwam op vrijdagavond aan, na werk. De meeste mensen waren alweer aan het feesten, dus snel een tentje opzetten en het welkomstbiertje in ontvangst nemen. Altijd leuk om mensen weer te zien. Het geinige is dat je elkaar een jaar niet gezien hebt en toch meteen weer voelt alsof je nog vorige week langs bent geweest. Ze noemen het natuurlijk niet voor niets Kawa Frisia Vrienden. Eerste prima avond, prima live bandje en afgesloten met een vierkante meter friet.
Op zaterdag werd het wat wisselvallig, maar er kwam ook wat dagjesvolk aan. Goede vriend Pieter is ook even komen kijken vanuit Leiderdorp, samen met Max en zoon. Zijn Z900 moest ook meteen van de Belgen naast de Z900RS staan. Er zat wel 50 jaar verschil tussen maar toch zie je waarom de Kawa al 50 jaar geliefd is en blijft.
Op de tweede avond ging een van de leden van de Nederlandse Kawa Club het podium op. Ook weer prima gespeeld, er werd weer volop gedanst en genoten van bier (en bbq).
Uiteindelijk werd het laat en moesten we toch maar een keer pitten. De volgende ochtend vertrok de eerste al echt vroeg, rond een uur of 6, waardoor meerdere mensen toch wel wakker geworden zijn. Maarja! even omdraaien en dan… Toch maar de zooi inpakken. Ontbijt stond ook weer klaar. Men moest ook even bijkomen.
De terugreis was trouwens bijzonder nat. Jan Roos en ik (beide op een oude Z1000) gingen een heel eind samen rijden naar huis en we zijn meerdere stortbuien doorgekomen. Maar ach, naar huis toe is het allemaal een stuk minder erg. Wellicht de volgende keer toch regenkleding mee.
Enfin, we zeggen gedag en de meesten zullen elkaar weer treffen in België!
Linkjes:
https://www.kawasakimerkclub.nl/
https://www.facebook.com/KawaZClubBelgium/
